του Γιώργου Κώνστα
ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΤΗΣ ΧΑΛΕΠΑΣ
Το παντοπωλείο της... καρδιάς!
«Οταν αποχαιρετούσαμε τα παιδιά για τις διακοπές των Χριστουγέννων τους έλεγα 'καλές διακοπές και να περάσετε καλά'. Ενας μαθητής της Α΄΄Δημοτικού μού απαντάει 'μα θα περάσουμε καλά σίγουρα κυρία'. Παραξενεύτηκα. 'Γιατί αυτή η σιγουριά;', τον ρώτησα. 'Γιατί τώρα ξέρουμε ότι πολλά παιδιά που δεν είχαν να φάνε τώρα θα έχουν κάτι στο τραπέζι τους'». Η κα Μαρία Κληματσάκη διευθύντρια του 10ου Δ.Σ. μάς μεταφέρει έναν αληθινό διάλογο. Η γειτονιά της Χαλέπας, γονείς, εκπαιδευτικοί και παιδιά στα 9ο, 10ο, 11ο Δ.Σ. και στο 7ο Γυμνάσιο, στα σχολεία της περιοχής, λειτουργούν εδώ και έναν μήνα το δικό τους Κοινωνικό Παντοπωλείο.
Στον φιλόξενο χώρο που τους παραχώρησε το ΤΕΙ για δύο ώρες το πρωί και άλλες δύο το απόγευμα το 'Κοινωνικό Παντοπωλείο' αποτελεί μια μικρή όαση ανθρωπιάς. Μέσα στο διάστημα της λειτουργίας του εξυπηρέτησε με είδη πρώτης ανάγκης (ρύζι, μακαρόνια, λάδι, κρέας, βούτυρο, φρυγανιές, αλεύρι και πολλά άλλα) περίπου 250 οικογένειες (190 Ελλήνων - 50 αλλοδαπών) της περιοχής! Τα στατιστικά στοιχεία που μας δίνουν είναι ενδεικτικά της πολύ καλής δουλειάς που γίνεται. Μιας δουλειάς που υλοποιείται από τους Συλλόγους Γονέων των σχολείων, τους εκπαιδευτικούς, τα παιδιά, τη γειτονιά, οι οποίοι έχουν συστήσει και τη συλλογικότητα 'Κύτταρο'.
Στον φιλόξενο χώρο που τους παραχώρησε το ΤΕΙ για δύο ώρες το πρωί και άλλες δύο το απόγευμα το 'Κοινωνικό Παντοπωλείο' αποτελεί μια μικρή όαση ανθρωπιάς. Μέσα στο διάστημα της λειτουργίας του εξυπηρέτησε με είδη πρώτης ανάγκης (ρύζι, μακαρόνια, λάδι, κρέας, βούτυρο, φρυγανιές, αλεύρι και πολλά άλλα) περίπου 250 οικογένειες (190 Ελλήνων - 50 αλλοδαπών) της περιοχής! Τα στατιστικά στοιχεία που μας δίνουν είναι ενδεικτικά της πολύ καλής δουλειάς που γίνεται. Μιας δουλειάς που υλοποιείται από τους Συλλόγους Γονέων των σχολείων, τους εκπαιδευτικούς, τα παιδιά, τη γειτονιά, οι οποίοι έχουν συστήσει και τη συλλογικότητα 'Κύτταρο'.
«Κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα τα παιδιά μάζευαν τρόφιμα και χρήματα. Ως γονείς αποφασίσαμε αυτό το πράγμα να το ενισχύσουμε καλύτερα δημιουργώντας αυτό το Κοινωνικό Παντοπωλείο. Αυτή η ιδέα προέκυψε από την ανάγκη που υπάρχει δίπλα μας, την ανεργία, την ανέχεια, τις μειώσεις των μισθών», μας εξηγεί ο κ. Αντώνης Καφεσάκης, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων του 9ου Δ.Σ., συμπληρώνοντας πως «από κοινού όλοι οι Σύλλογοι αποφασίσαμε να δράσουμε. Να δείξουμε αλληλεγγύη σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη, δίνοντας και εμείς κάτι από το υστέρημά μας γιατί δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει μια μείωση μισθού, ένα δάνειο να παλέψει κ.ά.».
ΤΟ ΠΛΑΝΟ
Το πλάνο πάνω στο οποίο βασίζεται η λειτουργία του 'Κοινωνικού Παντοπωλείου' δείχνει την πολύ καλή οργάνωση των ανθρώπων του 'Κυττάρου'. Μια φορά τον μήνα η κάθε τάξη αναλαμβάνει να φέρει ένα προϊόν, π.χ. η Α΄ τάξη του 10ου θα μαζέψει ρύζι, η Β΄ τάξη του 11ου μακαρόνια. Τα τρόφιμα συλλέγονται σε κουτιά και μόλις μαζευτεί μια καλή ποσότητα τακτοποιούνται στα ράφια του παντοπωλείου. Παράλληλα υπάρχει πλήρης και μηχανογραφημένη καταγραφή των τροφίμων αλλά και των ανθρώπων που προσέρχονται στον χώρο.
Σημαντική είναι και η στήριξη των Χανιωτών επαγγελματιών. «Οπου απευθυνθήκαμε βρήκαμε ανοιχτές πόρτες και οι ντόπιοι επιχειρηματίες μάς προμήθευσαν με όλα τα απαραίτητα είδη», τονίζει η κα Καραβάνου, μέλος και αυτή του 'Κυττάρου'. Στόχος των ανθρώπων της πρωτοβουλίας είναι να υπάρξει συνεργασία με το υπό σύσταση 'Κοινωνικό Παντοπωλείο' του Δήμου Χανίων, τον Ερυθρό Σταυρό και άλλες ανάλογες Κινήσεις προκειμένου να υπάρξει καλύτερη οργάνωση.
ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ
«Βαθύτερη επιδίωξη της όλης προσπάθειάς μας είναι κάθε γειτονιά να δημιουργήσει ένα στέκι αλληλεγγύης γιατί στο μέλλον δεν είναι μόνο τα τρόφιμα για τα οποία θα υπάρχει ανάγκη αλλά και άλλα πράγματα. Πρέπει η γειτονιά να αναδειχθεί ως στοιχείο, να βγει στο προσκήνιο ως συνεκτικός δεσμός όλων των ανθρώπων, ανεξάρτητα φυσικά έθνους, θρησκείας, πολιτικών πιστεύω», λέει ο κ. Μανώλης Σαλεβουράκης. Στο πλαίσιο αυτό ένας από τους επόμενους στόχους της συλλογικότητας είναι και η ψυχολογική στήριξη. «Κάποιος που δεν έχει χρήματα για τα βασικά δεν είναι δύσκολο να πέσει στην κατάθλιψη. Θέλουμε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε σε αυτό το θέμα. Είναι κάτι δύσκολο αλλά θα το παλέψουμε», αναφέρει ο κ. Καφεσάκης.
Οσο για το πώς τα ίδια τα παιδιά των σχολείων βιώνουν και συμμετέχουν σε αυτήν την προσπάθεια η διευθύντρια του 10ου Δ.Σ. κα Μαρία Κληματσάκη απαντάει: «Είναι ένα μάθημα ζωής για τα παιδιά.
Η δύναμη του ανθρώπου είναι να ξεφύγει από την εσωστρέφειά του να κοιτάξει τον συνάνθρωπο του, δίνοντας του κάτι από το περίσσευμα της ψυχής του.
Αυτό πιστεύω ότι πραγματικά το βιώνουν τα παιδιά μας».
«Τα παιδιά το αγκάλιασαν»
«Όλα τα παιδιά υποστηρίζουμε έμπρακτα το 'Κοινωνικό Παντοπωλείο'. Πέρα από την υλική μας συμμετοχή υπάρχει και πνευματική συμμετοχή γιατί έχουν ωριμάσει μέσα μας αξίες όπως η αλληλεγγύη», μας δηλώνει η Εύη Καπαρουνάκη μαθήτρια της Γ΄ τάξης του 7ου Γυμνασίου Χανίων. Μαζί με τον Μανώλη Μαρινάκη είναι από τα παιδιά που στηρίζουν τη δράση του Παντοπωλείου και η ωριμότητα και η σοβαρότητα που δείχνουν μας αιφνιδιάζει. «Συμμετείχαμε και εμείς όπως και τα υπόλοιπα παιδιά χωρίς ενδοιασμούς και χωρίς δεύτερη σκέψη», σημειώνει ο Μανώλης. Τι θα έλεγαν σε κάποιον συμμαθητή τους που θα τους ρωτούσε αν αξίζει κανείς να αφιερώσει χρόνο και κόπο για να δουλέψει για αυτόν τον σκοπό; «Αυτό που θα του έλεγα είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν βασικά πράγματα και ίσως αυτό το λίγο που θα τους προσφέρουμε να αποτελέσει μια μεγάλη βοήθεια για αυτούς. Και ίσως αυτό να μας επιστραφεί κάποια στιγμή στο μέλλον γιατί κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να συμβεί», απαντάει ο Μανώλης.
«Μας βοηθάνε πολύ!»
«Δούλευα 30 χρόνια, είμαι 2 χρόνια άνεργος και πλέον έρχομαι εδώ στο Κοινωνικό Παντοπωλείο για να πάρω τα απαραίτητα», μας δηλώνει ο κ. Γιώργος. Κάτοικος της περιοχής, δηλώνει πλήρη αδυναμία να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του καθώς εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα δεν έχει εργασία. Δηλώνει την ευγνωμοσύνη του για τους ανθρώπους που δημιούργησαν το Κοινωνικό Παντοπωλείο. «Δεν έχω δουλειά και έχω καταθέσει τα χαρτιά μου για να πάρω τη σύνταξή μου. Τα βγάζω πολύ δύσκολα πέρα και κινδυνεύω να μου κόψουν το ρεύμα. Ευτυχώς χάρη στους ανθρώπους εδώ καταφέρνω και έχω τα βασικά για το σπίτι μου. Και εμείς οι μεγαλύτεροι κουτσά - στραβά θα τα βγάλουμε πέρα. Τα παιδιά μας όμως;»